عبدالله بن سلام (دائرةالمعارف‌مؤلفان‌اسلامی)ابویوسف عبدالله بن سلام انصاری خزرجی (م ۴۳ق)، از یهودیان مدینه بود که به اسلام گروید و از راویان و خواص صحابه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) گردید. وی تا دوران خلافت معاویه زنده بود و در سال ۴۳ق از دنیا رفت. ۱ - معرفی اجمالیابویوسف عبدالله بن سلام بن حارث اسرائیلی انصاری خزرجی، گفته‌اند عبدالله از نسل حضرت یوسف (علیه‌السّلام) و از احبار و عالمان یهود بود. با آمدن پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به مدینه، به دست مبارک آن حضرت به آیین اسلام گروید. نام وی قبل از مسلمان شدن حصین یا استماویل بود که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نام او را به عبدالله تغییر داد. او را از خواص اصحاب رسول خدا به شمار آورده‌اند. تعداد زیادی از راویان حدیث از او نقل کرده‌اند که عبارت‌اند از: ابوبردة بن ابی موسی، ابوسلمه بن عبدالرحمان، انس بن مالک و زرارة بن اوفی. وی در فتح نهاوند و بیت المقدس [۸]
ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، ج۴، ص۸۱.
شرکت داشت. عبدالله بن معقل روایت کرده است که در هنگام حرکت حضرت علی (علیه‌السّلام) از مدینه به جانب عراق، عبدالله بن سلام آن حضرت را از این تصمیم بازداشت و گفت که در مدینه بمان و ملازم منبر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) باش، زیرا با رفتن تو از مدینه منبری باقی نمی‌ماند. برخی دیگر آورده‌اند که در فتنه میان امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) و معاویه شمشیری از چوب برداشت و از آن جنگ کناره جست و تا هنگام مردن در مدینه اقامت داشت. وی در سال ۴۳ق در دوران خلافت معاویه در مدینه درگذشت. کتاب مسائل عبدالله بن سلام صحابی اثر به جای مانده از اوست که آن را قبل از تشرف به آیین اسلام از تورات استخراج کرده است. ۲ - پانویس۳ - منبع• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۵۲، برگرفته از مقاله «عبدالله ابن سلام». رده‌های این صفحه : راویان حدیث از پیامبر | شخصیت‌های قرن 1 (قمری) | صحابه پیامبر | مؤلفان قرن 1 (قمری) | مسلمانان نخست | یهودیان مسلمان شده
|